بعضی چیز ها دور از انتظاره ، آدم توقعش میشه ، فکرش را هم نمیشه بکنی که توی شیراز ، شهر علم و ادب ، شهری که به قولی در جویهایش به جای آب شعر روان است . تو شهر حافظ و سعدی ، زادگاه لسان الغیب و شیخ اجل معروفترین بیت شعر سعدی را اشتباه بنویسند . بیت شعری که میگویند به زبان فارسی سر در سازمان ملل را مزین نموده ، بیت شعری که در سفینه ای که جهت کشف تمدن های غیر زمینی به فضا فرستاده شده و به زبان فارسی نگاشته شده است ( دیگران چگونه احترام حفظ میکنند و ما چگونه ) شعر معروف :

بنی  آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند

زیبا ترین بیت شعر آفرینی است ، به این کوتاهی ، جامعی ، احترام به انسانیت و مبدا آفرینش کسی نسرائید است اما این بیت به صورت :

بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند

در یک بنر بزرگ در ترمینال کا اندیش بر دیوار نقش بسته بود . پس از وقت زیادی که نهادم مدیریت ترمینال را یافتم و این اشتباه را گوشزد نمودم ( البته تاسف بارتر روی اسکناس های صد هزار ریالی نیز چنین اشتباهی وجود ) اگر بجای ( یک پیکرند ) کلمه ( یکدیگرند ) را بگذاریم تغییری انکار ناپذیر در شعر به وجود می آید چرا که پیکره کائنات را که سعدی منظور نظرش هست به انسان تنزل میدهیم اعضای یک درخت و یک پیکره و یک مبدا چقدر تفاوت دارد با اعضای یکدیگر بودن . صحبتم مورد توجه بود و آقائی که آنجا حضور داشت اشتباه را تایید کرده و قول پیگیری دادند .

جالب تر از آن در یک مغازه در همان جا نیز یک بنر دیگر با همین مضمون وجود داشت و به جوان فروشنده هم این موضوع را گفتم . با قیافه ای حق به جانب گفت نه آقا شما اشتباه میکنید من در لوح کوروش هم که این شعر را خواندم به همین ترتیب بود (!!!!)

برای یک لحظه جا خوردم نه از اینکه شاید اشتباه میکنم ، نه . چرا که میدانستم و مطمئن بودم .

از اینهمه اطلاعات یک جوون حدود سی ساله که شعر سعدی را در لوح کوروش دیده بود شکه شدم. برگشتم و گفتم : کاکو ما رو گرفتی ؟ لوح کوروش ؟ شعر سعدی ؟

که شروع به عذر خواهی نمود . جداً شما انتظار این بحر اطلاعات را از جوون ها دارید ؟ واقعا توقعتان نمیشه جوون ایرانی کوروش رو به زمان سعدی بیاره یا سعدی را یکی از شعرای عهد کوروش بدونه ؟

اما بعد که دیدم وزارت ارشاد کتابی مثل خورشید فرزانگان را اجازه انتشار میدهد دلم برای خودم ، کشورم و مردمم میسوزد که هیچکدام تقصیر نداریم . یک تضمین غزل آقای نویسنده این کتاب را ببینید که غزل حافظ را به قول خودش تضمین نموده است :

«صلاح کار کجا و من خراب کجا »

به فکر فردا بودن به عشق سراب کجا

قیام آزادگی کجا و خون به محراب کجا

جهان به انس هست و ابلیس خراب کجا

«ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا» 

«دلم ز صومعه بگرفت ( فرقه ) سالوس» ( منظورش خرقه سالوس )

ز هر یهودی بد ذات و باطن پر هوس

به هر که گاو پرست هست در کابوس

به هر که ارمنی هست بدارد سالوس

«کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا »

( ابیات حافظ در گیومه قرار دارد ) آقا خدا وکیلی دست به یه کار دیگه بزن ثوابش بیشتره ( منظورم نویسنده کتابه ) و کسی هم که اجازه انتشار چنین کتابی رو میده ( خورشید فرزانگان ) من نمیدونم چی بگم ، شما انتظار چنین چیزائی رو داشتید ؟ جل الخالق

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا